Jak Gasić Odzież Palącą Się Na Człowieku?

– Płonącą odzież najlepiej ugasić kocem gaśniczym, ale jeśli go nie mamy w zasięgu ręki, to można użyć własnego ubrania lub innego dużego kawałka materiału lub koca – tak, by odciąć dopływ tlenu. Później koniecznie trzeba wezwać pogotowie. Do gaszenia można też użyć wody.

Jaka gaśnicą do tłuszczu?

Nie dotykaj i nie przenoś patelni. Użyj gaśnicy przeznaczonej do gaszenia olejów i tłuszczów (typ F).

Czym można gasić człowieka?

Zduś płomienie ciężkim materiałem, np. płaszczem, kocem lub kocem gaśniczym, jeśli znajduje się w zasięgu ręki, można także wykorzystać mokre ubrania z materiałów naturalnych (tworzywa sztuczne będą się topić i powodować dodatkowe obrażenia). Miejsca oparzone schładzaj czystą zimną wodą. Wezwij pomoc medyczną.

Czym gasić płyny łatwopalne?

Gaśnice pianowe Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest piana gaśnicza wyrzucana za pomocą sprężonego gazu (azotu lub dwutlenku węgla). Gaz może być zawarty w specjalnym zbiorniku (gaśnica na pianę mechaniczną) albo powstawać w wyniku reakcji chemicznej (gaśnica na pianę chemiczną).

1. Nie produkowane obecnie ale spotykane jeszcze gaśnice na pianę chemiczną mają zbiornik (na ciśnienie max.20 atm) w którym mieści się roztwór dwuwęglanu sodowego ze środkiem pianotwórczym (tzw.
2. Ładunek zasadowy) i w specjalnym koszu szklany słój (o poj.1 litra) z rozcieńczonym kwasem siarkowym lub roztworem siarczanu glinu (tzw.

ładunek kwaśny). Oba ładunki są przegrodzone membraną z cienkiej płytki ołowianej. Działanie gaśnicze piany polega na odizolowaniu od dostępu tlenu a także zwilżaniu palnych przedmiotów zawartą w niej wodą. Gaśnice pianowe służą do gaszenia pożarów z grup A (substancje stałe np.

Meble) i B (płyny łatwopalne, także lżejsze od wody np. benzyna). Gaśnicy pianowej nie wolno używać do gaszenia urządzeń elektrycznych pod napięciem, gdyż strumień piany doskonale przewodzi prąd, ani ciał reagujących chemicznie z wodą (np. karbid). Nie należy też używać gaśnic pianowych do gaszenia rzeczy drogocennych lub wrażliwych na zamoczenie.

: Gaśnice pianowe

Jaką gaśnica jest najlepsza?

Jak wybrać gaśnicę Zastanawiasz się, jaka gaśnica do domu drewnianego lub do mieszkania będzie właściwa? Aby odpowiedzieć na to pytanie, warto bliżej przyjrzeć się różnym rodzajom gaśnic, które można znaleźć w naszym sklepie, Poniżej prezentujemy odpowiednie modele gaśnic dla poszczególnych typów pomieszczeń.

• Wybór gaśnicy jest podyktowany przede wszystkim względami bezpieczeństwa, w tym skutecznością gaśniczą dla poszczególnych grup pożarowych: Pożar materiałów stałych (np.
• Drewna, papieru, węgla, tkaniny, słomy).
• Pożar cieczy i materiałów stałych topiących się (np.
• Nafty, benzyny, alkoholi, parafiny, farb, lakierów, rozpuszczalników).

Pożar gazów (np. gazu ziemnego, metanu, propanu, wodoru, acetylenu). Pożary tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych (np. rozgrzanego oleju jadalnego na patelni, we frytownicy). Pożary w pobliżu urządzeń elektrycznych do 1000V (np. żelazka, suszarki, czajnika, tostera, ładowarki).

1. To właśnie w kuchni mamy do czynienia z największym zagrożeniem pożarów materiałów stałych (A), cieczy i materiałów topiących się (B) oraz pożarów tłuszczów i olejów jadalnych (F).
2. W tym pomieszczeniu zalecamy stosowanie gaśnic i urządzeń płynowych gdzie środkiem gaśniczym jest płyn ABF,
3. Płynowa największą skuteczność gaśniczą ma w gaszeniu pożarów z grupy F, czyli palących się tłuszczy i olejów (np.

rozgrzanego oleju na patelni). Szczególnie polecanymi produktami do stosowania w kuchni są gaśnice:

	Gaśnica płynowa Domowa 1 AF
	Gaśnica płynowa Domowa 2 biała ABF
	Gaśnica płynowa Domowa 2 czerwona ABF

Z reguły w tych pomieszczeniach przebywamy najczęściej. To w salonie relaksujemy się po ciężkim dniu w pracy, oglądamy telewizje czy po prostu spędzamy czas z rodziną, a w sypialni oczywiście śpimy. W obu tych pomieszczeniach najczęstszymi pożarami są pożary materiałów stałych (A), które nie rzadko są pod napięciem elektrycznym. Jaka gaśnica do gaszenia urządzeń pod napięciem będzie najlepsza?

Najlepszymi gaśnicami i urządzeniami do tych miejsc są gaśnice wodne-mgłowe i płynowe, które uwalniają środek gaśniczy miejscowo i nie pozostawiają problemów ze sprzątaniem,Gaśnica tego rodzaju pozwala również gasić urządzenia pod napięciem do 1000 V.W salonie i sypialni polecamy stosowanie poniższych gaśnic:

	Gaśnica płynowa Domowa 1 AF
	Gaśnica płynowa Domowa 2 biała ABF
	Gaśnica wodna mgłowa 6 l AF

Zarówno w kotłowni jak i w garażu najważniejszym czynnikiem wpływającym na dobór gaśnicy jest skuteczność gaśnicza, W tych właśnie pomieszczeniach ewentualny pożar może cechować się dużą energią. Największą skuteczności charakteryzują się gaśnice proszkowe, które gaszą pożary z grup ABC, Taka lub pozwoli ugasić urządzenia pod napięciem do 1000 V. Do garażu i kotłowni polecamy:

	Gaśnica proszkowa 4 kg ABC
	Gaśnica proszkowa 6 kg ABC

Odpowiedź na to pytanie jest określona przepisami prawa w rozporządzeniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Nr 109, poz.719). Przepisy te mówią, że rodzaj gaśnicy powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, które mogą wystąpić w obiekcie,

Ponadto jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach przypada na każde 100 m2 powierzchni strefy pożarowej w budynku, niechronionej stałym urządzeniem gaśniczym. Dodatkowo powinna być umieszczona w miejscach łatwo dostępnych, nienarażonych na uszkodzenie, a do gaśnicy z każdego miejsca w obiekcie nie powinno być większej odległości niż 30m.

W biurach najlepiej stosować poniższe gaśnice:

	Gaśnica proszkowa 2 kg ABC
	Gaśnica proszkowa 4 kg ABC
	Gaśnica wodna mgłowa 6 l AF

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia, wszystkie pojazdy (w tym samochody osobowe, dostawcze, ciężarowe, ciągniki rolnicze itp.) oprócz motocykli, muszą być wyposażone w gaśnicę umieszczoną w miejscu łatwo dostępnym,

	Gaśnica proszkowa 1 kg BC (z)
	Gaśnica proszkowa 1 kg ABC (x)
	Gaśnica proszkowa 2 kg ABC

Poza gaśnicą wyposaż mieszkania w automatyczne czujki dymu i czadu, alarmujące o powstaniu zagrożenia, Zadbaj o warunki do ewakuacji na wypadek pożaru. Nie stosuj krat w drzwiach i oknach, na klatkach schodowych oraz wyjściach na dach. Jeśli masz więcej wątpliwości dotyczących tego, jaka, domu jednorodzinnego, mieszkania lub budynku użytku publicznego – np.

Czego nie wolno gasić wodą?

Czego nie wolno gasić wodą? Wodą nie wolno gasić: urządzeń elektrycznych pod napięciem, cieczy palnych lżejszych od wody np. benzyny, ropy naftowej, karbidu, wapna palonego (niegaszonego).

Ile razy można uzyc gaśnice?

Legalizacja gaśnicy – kiedy robić? – Przede wszystkim należy odpowiedzieć na pytanie, co to jest “okres legalizacji gaśnicy”? Definicja legalizacja gaśnicy dotyczy badań Urzędu Dozoru Technicznego UDT butli stalowych w tym zbiorników gaśnic śniegowych z dwutlenkiem węgla.

Dla wszystkich gaśnic posiadających znak CE terminy wykonywania badań UDT gaśnic są określone w deklaracji zgodności gaśnicy. Dla gaśnic śniegowych termin ten wynosi 10 lat, dla gaśnic proszkowych 6 kg 20 lat. Jeśli chodzi o gaśnice proszkowe w tym gaśnice samochodowe jesteśmy zobowiązani zgodnie z polskim prawem do wykonywania przeglądów technicznych zgodnie z zaleceniami producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Po każdym przeglądzie technicznym gaśnica, która zostaje zakwalifikowana jako sprawna, zostaje oznaczona etykietą kontrolną określającą datę następnego przeglądu technicznego. Co jeśli okres następnego przeglądu gaśnicy wynosi dwa lata od daty produkcji, która wybita jest na gaśnicy ? Zgodnie z § 3 ust.2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010 r.

w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków innych obiektów budowlanych i terenów (DzU nr 109, poz.719) urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej dokumentacji technicznej oraz instrukcjach obsługi.

Przeglądy te powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Czyli mimo wytycznych producenta określających pierwszy przegląd po 2 latach, wyższość ma prawo polskie, które nakłada obowiązek przeglądów raz na 12 miesięcy.

Kiedy zrobić przegląd gaśnicy? Przeprowadzenie przeglądu technicznego urządzenia przez specjalistę polega na sprawdzeniu gaśnicy pod względem technicznym, ewentualnej naprawie o dopuszczeniu go jej użytku przez kolejny rok. Przegląd gaśnicy samochodowej sam w sobie nie jest drogi, ponieważ kosztuje w granicach 5 – 10 złotych, jednak warto go zrobić aby mieć pewność, że w przypadku jakiegokolwiek zagrożenia lub ewentualnego pożaru, będzie ona sprawa i gotowana do działania.

Warto sprawdzić przy zakupie gaśnicy jej datę produkcji, bowiem często kupowane gaśnice „przeleżały” na magazynach kilka miesięcy i ich termin pierwszego przeglądu jest krótszy niż 1 rok. Kupując gaśnicę w firmie specjalistycznej, możemy poprosić od raz u wykonanie tzw „przeglądu zerowego”, po którym zostanie naklejona etykieta kontrolna z terminem następnego przeglądu za rok.

Czy gaśnica musi być czerwona?

Poznaj rodzaje oraz zastosowanie gaśnic. Gaśnica to urządzenie służące do gaszenia pożarów. Stosowane są w samochodach, w obiektach użyteczności publicznej, domach jak i zakładach przemysłowych. Zgodnie z przepisami gaśnice muszą być pomalowane na czerwony kolor. Każda gaśnica powinna posiadać etykietę opisującą jej przeznaczenie i sposób użycia. Szansą na szybkie ugaszenie ognia jest prawidłowe rozmieszczenie gaśnic w obiekcie, które zapewni skuteczną walkę z ogniem do momentu przybycia Straży Pożarnej. Miejsce w jakim powinny się znajdować powinno być łatwo dostępne. Gaśnice powinny być przymocowana specjalnym zaczepem na ścianie lub stać na podłodze w specjalnej objemce. Gaśnice mogą mieć różne kształty i wypełnienia, więc dla łatwiejszej orientacji, wprowadzono literowe oznaczenia określające jaki typ pożaru można nimi gasić. Oznaczenia literowe środków gaśniczych stosowane w Europie: A – do gaszenia pożarów ciał stałych, które paląc się nie tylko powodują płomień, ale także ulegają rozżarzeniu np.

drewna, papieru, gumy, B – do gaszenia pożarów cieczy i ciał stałych, które paląc się ulegają stopieniu np. benzyny, polietylenu, smoły, C – do gaszenia pożarów gazów palnych np. metanu, acetylenu, propanu, D – do gaszenia pożarów metali palnych np. magnezu, sodu, uranu, E – do gaszenia pożarów urządzeń pod napięciem oraz pożarów w okolicy urządzeń elektrycznych F – do gaszenia pożarów łatwopalnych środków gotujących (oleje roślinne, tłuszcze zwierzęce).

Jak widać określona gaśnica może nie nadawać się do gaszenia konkretnego pożaru. Na szczęście nie trzeba kupować kilku gaśnic. W sprzedaży dostępne są gaśnice, które służą do gaszenia różnych grup pożarów np. ABC, BC, AF, ABF. Według środka gaśniczego gaśnice podzielone są na: – proszkowe Gaśnica proszkowa przy pomocy niepalnego gazu wyrzuca drobny proszek gaśniczy, którego zadaniem jest odcięcie tlenu od płonącej powierzchni. Proszek może być węglanowy, który nada się do pożaru typu B i C lub fosforanowy, wtedy nadaje się do gaszenia pożarów typu A, B i C. – CO2 Zwane powszechnie gaśnicami śniegowymi, ten typ gaśnic wykorzystuje skroplony dwutlenek węgla, który w wyniku rozprężenia uzyskuje temperaturę -78 stopni Celsjusza i osadza się na powierzchni w postaci suchego lodu (stąd nazwa gaśnica śniegowa). – wodne pianowe / płynowe Środkiem gaśniczym gaśnic wodnych jest piana gaśnicza uwalniana dzięki sprężonemu gazowi. Gaśnice te nadają się do gaszenia pożarów A, B i F a wytworzona przez nie piana jest ekologiczna i łatwiejsza do sprzątnięcia niż proszek gaśniczy z gaśnic prochowych.

Nie nadają się jednak one do zagaszania urządzeń elektrycznych pod napięciem, gdy woda wchodząca w skład piany przewodzi prąd. Są jednak nowoczesne rodzaje gaśnic wodnych, które są w stanie bezpiecznie gasić urządzania elektryczne do 1000 V przy zachowaniu odległości przynajmniej 1 metra. Gaśnice typu F służą do gaszenia pożarów łatwopalnych środków gotujących, np.

tłuszcze zwierzęce czy oleje roślinne. Ważną informacją jest fakt, że nie wolno gasić płonącego oleju wodą, ponieważ może to doprowadzić do tragedii. Należy pamiętać, że typowe gaśnice do 9 kg środka gaśniczego mogą być nie wystarczające do ugaszenia szybko rozprzestrzeniającego się pożaru. W takiej sytuacji należy niezwłocznie wezwać Straż Pożarną i w razie niebezpieczeństwa niezwłocznie opuścić pomieszczenie. : Poznaj rodzaje oraz zastosowanie gaśnic.

Dlaczego nie wolno gasić człowieka gaśnica?

Gaśnice śniegowe Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest zawarty w wysokociśnieniowej butli, skroplony CO2 (dwutlenek węgla), który rozprężając się adiabatycznie oziębia się do ok. -78°C i zestala w formę tzw. suchego lodu. Działanie gaśnicze polega na odcinaniu dostępu tlenu i znacznym obniżeniu temperatury.

pożarów z grup B, C, urządzeń elektrycznych zwykle do 1000V, a zwłaszcza elektroniki i maszyn precyzyjnych.

Zaletą gaśnic śniegowych jest brak jakiegokolwiek zanieczyszczenia gaszonych przedmiotów i pomieszczeń. Wadą natomiast duża w porównaniu z innymi gaśnicami o podobnej skuteczności masa. Gaśnicą śniegową nie należy gasić ludzi, gdyż działanie tak niskiej temperatury powoduje dodatkowe obrażenia.

• Wadą gaśnicy śniegowej jest również niezbyt wysoka temperatura krytyczna skroplonego CO2 (31,4 °C), przez co gaśnica nie może być przechowywana w pomieszczeniach o podwyższonej temperaturze,
• Powinna też być chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
• Przegrzanie gaśnicy powoduje jej rozładowanie przez wbudowany zawór bezpieczeństwa.

: Gaśnice śniegowe

Czego nie wolno gasić wodą sodu?

Środki gaśnicze Zastosowanie skutecznego środka gaśniczego do ugaszenia pożaru jest uzależnione od rodzaju palącego się materiału i sposobu jego spalania. Nieodpowiedni środek gaśniczy, zamiast ugasić ogień, może go podsycić i rozprzestrzenić. Najbardziej znanymi metodami walki z pożarem jest użycie środków gaśniczych.

Do powszechnie stosowanych środków gaśniczych zaliczamy: wodę, pianę, piasek, gazy i proszki. WODA Woda pobiera z palącego się ciała bardzo duże ilości ciepła, przez co jego temperatura obniża się, co uniemożliwia dalsze palenie się. W zetknięciu z ogniem woda zamienia się w parę wodną, która wypiera z ogniska pożaru tlen.

Stosowana pod ciśnieniem dosłownie „zmiata” płomienie. Do gaszenia materiałów o szczególnie dużej powierzchni, np. siana, słomy, pyłu drzewnego lub węglowego, stosuje się wodne roztwory środków zwilżających, mających większe zdolności penetracyjne. Wolno stosować ją do gaszenia: – ciał stałych, takich jak, np.

instalacji elektrycznych pod napięciem, ponieważ woda jest dobrym przewodnikiem prądu, który może porazić (nawet śmiertelnie!), ciał palących się w wysokiej temperaturze przez żarzenie, ponieważ może to spowodować rozrzut ogniska pożaru, a nawet wytworzenie mieszaniny wybuchowej, tzw. gazu piorunującego, nagrzanych maszyn i żelaznych konstrukcji ze względu na możliwość ich deformacji, co grozi zawaleniem stropów, płynów łatwo palnych lżejszych od wody, ponieważ wówczas woda opada na dno zbiornika, wskutek czego następuje przelewanie się lub rozpryskiwanie palącej się substancji, sodu, potasu, karbidu i innych ciał stałych, które w zetknięciu się z wodą wydzielają duże ilości gazów palnych, oraz wapna palonego, ze względu na zwiększanie się jego temperatury, powodujące rozszerzanie się pożaru.

PIANA GAŚNICZA Wytwarza się ją dwoma sposobami: przez mechaniczne zmieszanie wody ze środkiem pianotwórczym i powietrzem lub też poprzez reakcję chemiczną wywołaną zmieszaniem wodnych roztworów środków zasadowych z kwasami. Działanie piany gaśniczej polega na izolowaniu palącego się materiału od powietrza i ochładzaniu go przez zawartą w niej wodę.

ciał reagujących chemicznie z wodą (np. karbid) – co powoduje zwiększenie pożaru, ciał żarzących o bardzo wysokiej temperaturze żaru (groźba rozkładu wody na wodór i tlen), urządzeń elektrycznych pod napięciem (przewodzi prąd i może spowodować porażenie).

Ograniczenia te wynikają z zawartości wody w składzie piany. W przypadku pożaru cieczy rozpuszczalnych w wodzie (np. etanolu) stosowanie piany wymaga użycia specjalnych środków pianotwórczych zapobiegających niszczeniu piany przez ciecz. Piany utworzone z użyciem tych środków doskonale nadają się do gaszenia pożarów innych cieczy (np.

benzyny), ale są w tym celu rzadko stosowane z uwagi na bardzo wysoką cenę takich środków (w porównaniu z typowymi środkami. DWUTLENEK WĘGLA (CO2) Jest bardzo skutecznym środkiem gaśniczym. Jego rola polega na odizolowaniu palącego się materiału od powietrza oraz obniżeniu temperatury. Nie zwilża gaszonych materiałów.

Dwutlenek węgla jest uniwersalnym i skutecznym środkiem gaśniczym ponieważ:

nie przewodzi prądu, nie reaguje z palącymi się materiałami, skutecznie izoluje od powietrza (większy ciężar właściwy niż powietrze), nie niszczy urządzeń mechanicznych w ruchu.

Wolno stosować ją do gaszenia:

gazów, cieczy palnych, takich jak, np. farby, lakiery i rozpuszczalniki, instalacji elektrycznych pod napięciem.

Nie wolno stosować jej do gaszenia:

folii nitrocelulozowych, materiałów wybuchowych, pyrokselinowych mas plastycznych, sodu, potasu, wapnia, magnezu, cyrkonu, tytanu.

Wadą jest duży ciężar gaśnicy oraz (w przypadku dwutlenku węgla jego dość niska temperatura krytyczna i przez to wrażliwość na podwyższoną temperaturę otoczenia gaśnicy). PIASEK Jest łatwo dostępnym środkiem gaśniczym. Skutecznie odcina dopływ powietrza do ogniska pożaru, zapobiega rozpryskom, zmniejsza promieniowanie ciepła.

niewielkich zarzewi ognia, pocisków i bomb zapalających.

Nie wolno stosować jej do gaszenia:

płynów łatwopalnych lżejszych od wody (tonie w palącej się cieczy), precyzyjnych urządzeń mechanicznych (powoduje ich mechaniczne uszkodzenie, urządzeń elektrycznych pod napięciem.

PROSZKI GAŚNICZE Są to drobno zmielone (niepalne) związki węglanowe lub fosforanowe, mają za zadanie odizolować płonące ciała od dostępu tlenu. Dodatkowo mogą wydzielać dwutlenek węgla mający właściwości tłumiące ogień. Wolno stosować ją do gaszenia:

rozlanych cieczy palnych, urządzeń i maszyn elektrycznych pod napięciem, urządzeń i maszyn elektrycznych pod napięciem, pojazdów mechanicznych.

Nie wolno stosować jej do gaszenia:

precyzyjnych urządzeń mechanicznych w ruchu (mogą powodować ich mechaniczne zatarcie).

Jeżeli w składzie proszków gaśniczych znajdują się kwaśnie węglany sodowe lub potasowe, nie wolno stosować ich do gaszenia:

palących się metali, takich jak, np. lit, sód, potas, rubid, cez, magnez, wapń, bar, stront, glin.

Urządzeń gaśniczych z kwaśnym węglanem nie wolno zatem umieszczać w pobliżu pomieszczeń, w których wymienione wyżej metale są, np. magazynowane. źródło: www.zosprp.pl : Środki gaśnicze

Jaką gaśnica gdy pali się guma?

Oznaczenia literowe gaśnic – Dla gaśnic wykorzystywanych w Europie wyróżnia się następujące oznaczenia literowe:Litera A – gaśnica o takim oznaczeniu służy do gaszenia pożarów ciał stałych, m.in. drewna, gumy czy papier;Litera B – gaśnica przeznaczona do gaszenia pożarów ciał stałych i cieszy, które podczas pożaru zaczynają się topić, np.

1. Smoła, benzyna, polietylen;Litera C – gaśnica z tym oznaczeniem stosowana jest do gaszenia pożarów gazów m.in.
2. Metanu, propanu, acetylenu;Litera D – gaśnica z tym oznaczeniem przeznaczona jest do pożaru metalu np.
3. Sodu, magnezu;Litera E – oznaczenie stosowane do gaszenia urządzeń podłączonych do prądu oraz okolicy, w której znajdują się takie urządzenia.Litera F – służy do gaszenia pożarów dla środków gotujących, takich jak wszelkiego rodzaju oleje, czy zwierzęcy tłuszcz.

Dziś znaleźć można na rynku urządzenia, które umożliwiają gaszenie różnego rodzaju pożarów za pomocą jednej gaśnicy. Takim właśnie przykładem są gaśnice o oznaczeniu ABC, które znajdować się powinny na wyposażeniu każdego samochodu.

Jaka gaśnica nie należy gasić płonących na ludziach ubrań ryzyko wywołania dodatkowych obrażeń odmrożeń?

Czy gaśnicą można gasić człowieka – Gaszenie człowieka (a częściej płonącej na nim odzieży) wymaga natychmiastowego podjęcia akcji ratowniczej. Tutaj najlepiej sprawdzi się koc gaśniczy ale jeżeli nie mamy go pod ręką należy wykorzystać wszelkie dostępne środki gaśnicze.

Zdecydowanie do gaszenia płonącego człowieka nie należy używać gaśnicy śniegowej gdyż może to doprowadzić do szoku termicznego i znacznych odmrożeń. Proszek znajdujący się w gaśnicy proszkowej może doprowadzić do podrażnienia oczu i dróg oddechowych a dodatkowo, tak jak środek pianotwórczy znajdujący się w gaśnicy pianowej – może podrażnić i zanieczyścić powstałe w wyniku poparzenia rany.

Najodpowiedniejszą do tej czynności wydaje się gaśnica wodna mgłowa.

Co Czym gasić?

Środki gaśnicze – Do spalania potrzebne są trzy czynniki:

• paliwo
• tlen
• wysoka temperatura

Aby ugaścić ogień wystarczy wyeliminować jeden z powyższych czynników. W miarę możliwości należy z ognia, oraz z najbliższego otoczenia, odciągnąć wszelkie materiały palne (w pierwszej kolejności butle z gazem i pojemniki z paliwem).

• Podręczne środki gaśnicze
• Do samodzielnego gaszenia pożarów w zarodku służą tzw. podręczne środki gaśnicze, do których należą:

• woda
• piasek
• gaśnice
• koce gaśnicze
• hydronetki
• tłumnice
• bosaki

Ze względu na wygodę użycia najczęściej wykorzystywane są gaśnice. Posiadają one wyraźne oznaczenia literowe świadczące o tym, do gaszenia jakiego rodzaju pożaru są przeznaczone:

Grupa pożarów	Rodzaj płonącego materiału	Środki gaśnicze
A	Ciała stałe pochodzenia organicznego, przy spalaniu których występuje zjawisko żarzenia (drewno, papier, węgiel, itp.)	Woda, piana gaśnicza, proszki gaśnicze, dwutlenek węgla
B	Ciecze palne i substancje stałe topiące się wskutek wytworzonego przy pożarze ciepła (benzyna, nafta, parafina, pak, naftalen, smoła, topiące się tworzywa sztuczne, itp.)	Piana gaśnicza, proszki gaśnicze, dwutlenek węgla, halony
C	Gazy palne (gaz ziemny, metan, propan, butan, acetylen, itp.)	Proszki gaśnicze, halony
D	Metale palne (magnez, sód, uran, itd.)	Specjalne proszki gaśnicze
E	Pożary grupy A B C D występujące w obrębie urządzeń elektrycznych pod napięciem	Proszki gaśnicze, dwutlenek węgla, halony

Należy pamiętać o tym, żeby do gaszenia pożarów użyć odpowiednich środków. Tak więc do pożarów z grupy A używana jest woda, piana gaśnicza, proszek gaśniczy, dwutlenek węgla, do grupy B piana gaśnicza, proszek gaśniczy, dwutlenek węgla, halon, natomiast do grup C i E proszek gaśniczy, dwutlenek węgla oraz halon.

• Podczas doboru środka gaśniczego należy również pamiętać o tym aby straty wywołane naszą działalnością nie były większe niż straty spowodowane samym pożarem.
• Tak więc do gaszenia książek nie jest wskazana gaśnica pianowa.
• Ugasi je bardzo dobrze, ale również je zmoczy co powoduje dodatkowe zniszczenie zbioru, poza tym nie można jej wyłączyć zanim się cała nie opróżni.

Gaśnica proszkowa znowu powoduje ogromne zapylenie pomieszczenia.Należy również pamiętać o tym, że przy użyciu gaśnic (żadnego typu) nie można gasić płonących na ludziach ubrań (należy to robić przy użyciu koca gaśniczego), obowiązuje również całkowity zakaz gaszenia przy użyciu wody lub gaśnic pianowych urządzeń pod napięciem ponieważ grozi to porażeniem prądem, metali oraz karbitu.

1. Opis środków gaśniczych
2. Gaśnica pianowa
3. Gaśnica śniegowa
4. Gaśnica proszkowa
5. Gaśnica halonowa
6. Hydronetka
7. Koc gaśniczy
8. Agregat gaśniczy

Jest przeznaczona do gaszenia pożarów grupy A i B. Jest wykonana z metalowego pojemnika o kształcie cylindrycznym, na którym znajduje się dysza do wyrzutu środka gaśniczego, zbijak do uruchomienia gaśnicy, uchwyty i instrukcja obsługi. Wnętrze gaśnicy wypełniają środki alkaliczne w roztworze wodnym środka pianotwórczego oraz kwas w podwieszonym pojemniku.

Po uruchomieniu gaśnicy, czyli po uderzeniu zbijakiem o twardy przedmiot, następuje zmieszanie obu cieczy, wydzielenie dużej ilości związku węgla, tworzenie się piany i podwyższenie ciśnienia, które wyrzuca pianę na zewnątrz.Przeznaczona do gaszenia pożarów grupy B, C i D. Do wyrzucania środka gaśniczego służy dysza wylotowa połączona z korpusem za pomocą elastycznego węża.

W głównej części ma zawór i dźwignię do uruchomienia gaśnicy, a z boku uchwyt. Wnętrze gaśnicy jest wypełnione ciekłym dwutlenkiem węgla, który po otwarciu zaworu wydostaje się na zewnątrz, gwałtownie się rozpręża i przechodzi w stan gazowy.Zawiera proszek gaśniczy pod stałym ciśnieniem np.

1. Azotu znajdującego się w dodatkowym zbiorniku w korpusie gaśnicy.Wypełniona cieczą o bardzo niskiej temperaturze parowania.
2. W trakcie gaszenia wydzielają się gazy, które są szkodliwe dla zdrowia.
3. Obecnie wycofuje się ten typ gaśnic z użycia.Przenośny pojemnik wyposażony w zbiornik, pompkę tłoczną i wężyk z prądowniczką.

Zestaw zawiera około 15 litrów wody.Wykonany z tkaniny niepalnej o powierzchni około 2 m2. Kocem okrywamy źródło ognia, a obrzeża dokładnie dociskamy do podłoża, dzięki czemu ograniczamy dostęp tlenu do palącego się materiału.Sprzęt gaśniczy wyposażony w koła, mający zapas środków gaśniczych w ilości większej niż 20 kg (od 25 kg do 750 kg).

• Agregaty dzielimy na pianowe, halonowe, proszkowe i śniegowe.Należy pamiętać o okresowych przeglądach.
• Zabezpieczy nas to przed niemiłymi niespodziankami i zagwarantuje, że sprzęt gaśniczy zadziała zawsze, kiedy zajdzie potrzeba jego użycia.Bez względu na to, jak skuteczne mamy środki gaśnicze, należy pamiętać, że lepiej, taniej, łatwiej i bezpieczniej jest chronić niż gasić.

: Środki gaśnicze –

Czym gasi się sód?

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU W przypadku wystąpienia pożaru w pracowni należy opuścić strefę bezpośredniego zagrożenia, natychmiast powiadomić opiekuna i przystąpić do likwidacji ognia. Działać należy szybko i zdecydowanie; niekiedy może to decydować o życiu.

O ile to możliwe należy wyłączyć wszystkie palniki i płytki elektryczne w strefie pożaru, usunąć wszystkie materiały palne z najbliższego otoczenia i rozpocząć gaszenie. Niewielkie pożary można zwykle ugasić przez nakrycie płomienia niepalnym pojemnikiem, siatką metalową (porcelitową), wilgotną ścierką lub zasypanie piaskiem.

Rozlany rozpuszczalnik należy gasić przy pomocy gaśnicy. W laboratorium chemicznym stosuje się prawie wyłącznie gaśnice ze sprężonym dwutlenkiem węgla tzw. śniegowe, przy czym gaszenie rozpoczyna się od obrzeża do środka ognia. Strumień dwutlenku węgla nie powinien być zbyt silny, gdyż w wyniku podmuchu może ulec zniszczeniu aparatura lub naczynia z palnymi substancjami.

• Nie należy używać wody do gaszenia związków chemicznych, gdyż często pogarsza to jeszcze sytuację.
• Płonący olej gasi się sproszkowanym wodorowęglanem sodu lub jego mieszaniną z piaskiem.
• Piasek raz użyty do gaszenia pożaru należy zawsze wyrzucać, ponieważ może zawierać znaczne ilości palnych substancji.

Palący się sód daje bardzo gorący płomień, który najlepiej gasi się suchym piaskiem lub przy pomocy gaśnicy proszkowej. W żadnym razie nie wolno stosować gaśnicy z czterochlorkiem węgla (terowa) lub z dwutlenkiem węgla. W przypadku zapalenia się odzieży, nie wolno dopuścić, aby poszkodowana osoba biegała po sali – szybki ruch podtrzymuje tylko płomień.

Płonącą odzież należy możliwie szybko zdjąć lub stłumić ogień przykrywając ofiarę wypadku fartuchem laboratoryjnym lub kocem przeciwpożarowym, bądź używając prysznica bezpieczeństwa. Palącą się osobę należy przy tym podtrzymać lub w razie konieczności przewrócić i stłumić ogień jednym z wyżej opisanych sposobów.

Ten sposób udzielania pierwszej pomocy nie naraża poszkodowanych na niebezpieczeństwo wciągnięcia do dróg oddechowych ognia, dymu i gorącego powietrza. Nie należy ponadto dopuścić do powstania paniki. Pierwszą pomocą przy wszelkiego typu oparzeniach jest stosowanie wyłącznie strumienia zimnej wody lub lodu przez 5 – 10 minut lub do ustąpienia bólu.

Po schłodzeniu należy usunąć z miejsca oparzenia wszystkie przedmioty uciskające, jak pierścionki, zegarki, paski, buty itp. W przypadku niewielkich oparzeń, w okolice miejsca oparzenia, na nie zniszczoną skórę można nałożyć „DERMAZIN” (sól srebrowa sulfadiazyny) w postaci kremu lub maści na oparzenia.

Na miejsce oparzone można także nałożyć „PANTHENOL”. Nie należy stosować żadnych tłuszczów. Następnie nakłada się sterylny opatrunek i bardzo luźno bandażuje. Przy rozległych oparzeniach należy po usunięciu czynników parzących i schłodzeniu zapewnić choremu spokój i nie zdejmować zeń odzieży i materiału, którym tłumiono ogień.

Jak gasić?

Pożar należy zaatakować zgodnie z kierunkiem wiatru. Pożary ze ściekającymi i płynnymi substancjami należy gasić w kierunku od góry do dołu. Pożary ścian należy gasić od dołu do góry. Należy stosować równocześnie kilka gaśnic, a nie kolejno jedną po drugiej.

Jaka gaśnica nie należy gasić płonących na ludziach ubrań ryzyko wywołania dodatkowych obrażeń odmrożeń ):?

Gaśnica CO2, czyli tzw. gaśnica śniegowa – wykorzystują w swojej pracy skroplony dwutlenek węgla, który podczas wystrzelenia z gaśnicy ulega rozprężeniu i uzyskuje temperaturę -78 stopni Celsjusza, tworząc na powierzchni obiektów warstwę suchego lodu.

Czego nie powinno się gasić piaskiem?

Środki gaśnicze Zastosowanie skutecznego środka gaśniczego do ugaszenia pożaru jest uzależnione od rodzaju palącego się materiału i sposobu jego spalania. Nieodpowiedni środek gaśniczy, zamiast ugasić ogień, może go podsycić i rozprzestrzenić. Najbardziej znanymi metodami walki z pożarem jest użycie środków gaśniczych.

• Do powszechnie stosowanych środków gaśniczych zaliczamy: wodę, pianę, piasek, gazy i proszki.
• WODA Woda pobiera z palącego się ciała bardzo duże ilości ciepła, przez co jego temperatura obniża się, co uniemożliwia dalsze palenie się.
• W zetknięciu z ogniem woda zamienia się w parę wodną, która wypiera z ogniska pożaru tlen.

Stosowana pod ciśnieniem dosłownie „zmiata” płomienie. Do gaszenia materiałów o szczególnie dużej powierzchni, np. siana, słomy, pyłu drzewnego lub węglowego, stosuje się wodne roztwory środków zwilżających, mających większe zdolności penetracyjne. Wolno stosować ją do gaszenia: – ciał stałych, takich jak, np.

instalacji elektrycznych pod napięciem, ponieważ woda jest dobrym przewodnikiem prądu, który może porazić (nawet śmiertelnie!), ciał palących się w wysokiej temperaturze przez żarzenie, ponieważ może to spowodować rozrzut ogniska pożaru, a nawet wytworzenie mieszaniny wybuchowej, tzw. gazu piorunującego, nagrzanych maszyn i żelaznych konstrukcji ze względu na możliwość ich deformacji, co grozi zawaleniem stropów, płynów łatwo palnych lżejszych od wody, ponieważ wówczas woda opada na dno zbiornika, wskutek czego następuje przelewanie się lub rozpryskiwanie palącej się substancji, sodu, potasu, karbidu i innych ciał stałych, które w zetknięciu się z wodą wydzielają duże ilości gazów palnych, oraz wapna palonego, ze względu na zwiększanie się jego temperatury, powodujące rozszerzanie się pożaru.

PIANA GAŚNICZA Wytwarza się ją dwoma sposobami: przez mechaniczne zmieszanie wody ze środkiem pianotwórczym i powietrzem lub też poprzez reakcję chemiczną wywołaną zmieszaniem wodnych roztworów środków zasadowych z kwasami. Działanie piany gaśniczej polega na izolowaniu palącego się materiału od powietrza i ochładzaniu go przez zawartą w niej wodę.

ciał reagujących chemicznie z wodą (np. karbid) – co powoduje zwiększenie pożaru, ciał żarzących o bardzo wysokiej temperaturze żaru (groźba rozkładu wody na wodór i tlen), urządzeń elektrycznych pod napięciem (przewodzi prąd i może spowodować porażenie).

Ograniczenia te wynikają z zawartości wody w składzie piany. W przypadku pożaru cieczy rozpuszczalnych w wodzie (np. etanolu) stosowanie piany wymaga użycia specjalnych środków pianotwórczych zapobiegających niszczeniu piany przez ciecz. Piany utworzone z użyciem tych środków doskonale nadają się do gaszenia pożarów innych cieczy (np.

benzyny), ale są w tym celu rzadko stosowane z uwagi na bardzo wysoką cenę takich środków (w porównaniu z typowymi środkami. DWUTLENEK WĘGLA (CO2) Jest bardzo skutecznym środkiem gaśniczym. Jego rola polega na odizolowaniu palącego się materiału od powietrza oraz obniżeniu temperatury. Nie zwilża gaszonych materiałów.

Dwutlenek węgla jest uniwersalnym i skutecznym środkiem gaśniczym ponieważ:

nie przewodzi prądu, nie reaguje z palącymi się materiałami, skutecznie izoluje od powietrza (większy ciężar właściwy niż powietrze), nie niszczy urządzeń mechanicznych w ruchu.

Wolno stosować ją do gaszenia:

gazów, cieczy palnych, takich jak, np. farby, lakiery i rozpuszczalniki, instalacji elektrycznych pod napięciem.

Nie wolno stosować jej do gaszenia:

folii nitrocelulozowych, materiałów wybuchowych, pyrokselinowych mas plastycznych, sodu, potasu, wapnia, magnezu, cyrkonu, tytanu.

Wadą jest duży ciężar gaśnicy oraz (w przypadku dwutlenku węgla jego dość niska temperatura krytyczna i przez to wrażliwość na podwyższoną temperaturę otoczenia gaśnicy). PIASEK Jest łatwo dostępnym środkiem gaśniczym. Skutecznie odcina dopływ powietrza do ogniska pożaru, zapobiega rozpryskom, zmniejsza promieniowanie ciepła.

niewielkich zarzewi ognia, pocisków i bomb zapalających.

Nie wolno stosować jej do gaszenia:

płynów łatwopalnych lżejszych od wody (tonie w palącej się cieczy), precyzyjnych urządzeń mechanicznych (powoduje ich mechaniczne uszkodzenie, urządzeń elektrycznych pod napięciem.

PROSZKI GAŚNICZE Są to drobno zmielone (niepalne) związki węglanowe lub fosforanowe, mają za zadanie odizolować płonące ciała od dostępu tlenu. Dodatkowo mogą wydzielać dwutlenek węgla mający właściwości tłumiące ogień. Wolno stosować ją do gaszenia:

rozlanych cieczy palnych, urządzeń i maszyn elektrycznych pod napięciem, urządzeń i maszyn elektrycznych pod napięciem, pojazdów mechanicznych.

Nie wolno stosować jej do gaszenia:

precyzyjnych urządzeń mechanicznych w ruchu (mogą powodować ich mechaniczne zatarcie).

Jeżeli w składzie proszków gaśniczych znajdują się kwaśnie węglany sodowe lub potasowe, nie wolno stosować ich do gaszenia:

palących się metali, takich jak, np. lit, sód, potas, rubid, cez, magnez, wapń, bar, stront, glin.

Urządzeń gaśniczych z kwaśnym węglanem nie wolno zatem umieszczać w pobliżu pomieszczeń, w których wymienione wyżej metale są, np. magazynowane. źródło: www.zosprp.pl : Środki gaśnicze

Czego nie wolno gasić gaśnica proszkowa?

Czego nie gasimy gaśnicą proszkową? Pomimo dużej uniwersalności gaśnicy proszkowej, ma ona sporo przeciwwskazań. Pierwszym jest gaszenie odzieży na ludziach. Proszek może poważnie podrażnić oczy i drogi oddechowe. Lepiej użyć gaśnicy wodnej mgłowej albo koca gaśniczego.

• Olejnym przeciwwskazaniem jest gaszenie urządzeń w ruchu, np silnika samochodowego.
• Dostając się do środka może spowodować zatarcie.
• Proszek też bardzo mocno przywiera do powierzchni, co powoduje problemy z jego usunięciem, a czasami kończy się wyrzuceniem tapicerowanych mebli, które nie zostały uszkodzone przez ogień, ale wybrudzone proszkiem.

Lepiej użyć gaśnicy śniegowej albo pionowej. Trzecie przeciwwskazanie, to wykorzystanie takiej gaśnicy do pożarów pozostałych typów, np palącego się tłuszczu. Pamiętaj, aby konkretną gaśnicę wykorzystać tylko do tego, do czego jest przeznaczona. Odpowiednią informację znajdziesz na obudowie gaśnicy.