Ażury, dziury i inne struktury przewiewnej natury

Na rozpoczęcie sezonu dostałam taką oto wiadomość od ulubionego dostawcy tkanin:

„Cieszymy się bardzo mogąc przedstawić Państwu zachwycającą koronkową dzianinę. Jest to wyjątkowy rarytas należący do tego rodzaju materiałów, które ze względu na kosztowny proces produkcji są dzisiaj wytwarzane prawie wyłącznie z syntetycznych włókien”.

Dzianinowy ażur… jak mogłam się oprzeć?

Wcześniej wytwarzane przede wszystkim ręcznie, dzisiaj w większości imitowane maszynowo. Łatwa dostępność syntetycznych włókien: gładkich, bez zgrubień i nieskończenie długich, gwarantuje szybką i nieskomplikowaną produkcję.

Nieco inaczej ma się sprawa z włóknami bazującymi na surowcach naturalnych. Ze swoją nieregularną powierzchnią tradycyjnie wytwarzane są one na powolnych maszynach, wymagających stałego, cierpliwego nadzoru oraz czasu. A ponieważ czas to pieniądz… tradycyjne metody produkcji stają się coraz mniej opłacalne, a my coraz rzadziej możemy sycić oczy (i zmysły) takimi widokami:

Fot. Dzianinowy ażur (Atelier Frese)

To, co tu widzimy, to prawdziwy majstersztyk wagi piórkowej.

Z połączenia wełny z bawełną, powstał floralny, ekspresyjny wzór: zaplątane w pajęczynę reliefowo wypukłe kwiaty i pnącza. Całość utrzymana jest w miękkim odcieniu kremu, delikatnie cieniowanego różem.

Fot. Dzianinowy ażur (Atelier Frese)

Suknia na kontrastowej w kolorze podszewce? Przepastny dekolt na plecach okryty ażurową pajęczyną? Przyznam, że aby móc cieszyć oczy pięknem kwiatowego ornamentu w całej jego przejrzystej urodzie nie mam ochoty na żadne cięcia. Hmm… to chyba będę się po prostu owijać…

A tu następny, całkiem inny przykład dzianiny z prześwitami: bardziej zwarty, gęściej naszkicowany plastyczny motyw z mieszanki bawełny, wełny i nylonu.

Fot. Dzianinowy ażur (Atelier Frese)

Nasz ażur zalicza się do dzianin kolumienkowych, a więc dzianin wytwarzanych przy pomocy nie jednej, ale kilku nitek. Nie jest on tak rozciągliwy jak dzianiny innego rodzaju, ale za to opiera się „lecącym oczkom” i jest wbrew pozorom całkiem łatwy w obsłudze.

Fot. Dzianinowy ażur (Atelier Frese)

Brzegi kopertowo zakładanego sweterka w głębokiej czerni przybrane są wełnianą, ozdobną taśmą. Podobnie czyste i ładne wykończenie zapewni nam satynowa, koronkowa abo aksamitna lamówka.

Sweterek ma już swoje lata i mogę powiedzieć jedno: mimo przewiewnej struktury i prześwitującej lekkości jest wystarczająco ciepły i uroczy,  żeby sprawdzić się w ciągu tego czasu jako przemiły towarzysz mniejszych i większych uroczystych eskapad. Od przyjęcia urodzinowego przyjaciółki po wypad do miasta na uroczystą kolację, wizytę w kameralnym teatrze albo koncert jazzowy – małe, ażurowe „co nieco” sprawdza się znakomicie.

W jakim towarzystwie sprawdził się ostatnim razem, zobaczymy już w środę. Zapraszam.